സിംഗപ്പൂര് സന്ദര്ശനം കഴിഞ്ഞ് മലേഷ്യയിലേക്കുള്ള വിമാനത്തില് കയറിയിരുന്നപ്പോള് വിഷാദത്തിന്റെ നേരിയ ഒരു ചുടുക്കാറ്റ് മനസ്സിലടിച്ചു. രണ്ട് വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് എന്നെ തനിച്ചാക്കി ദൈവ സന്നിധിയിലേക്ക് പോയ എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ ആഗ്രഹമായിരുന്നു മലേഷ്യ സന്ദര്ശിക്കുക എന്നത്.
`കോണ് ടിക്കി' സംഘവുമായി ഞാന് പരിചയപ്പെട്ടിടത്തുനിന്നും തുടങ്ങാം. അത് എന്റെ ചെറിയ ലോകത്തിലെ മറ്റൊരു സാഹസികയാത്രയോ? പസഫിക്ക് മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ അലകള്ക്ക് മേല് ഒരു പ്രാകൃതചെങ്ങാടവുമായി യാത്രതിരിച്ചവരുടെ കഥ ഞാന് വായിക്കുന്നത് തികച്ചും അവിചാരിതമായും.
ഇന്ന് ഒരു രാഷ്ട്രീയകക്ഷിയിലും നന്മയുടെ കണികപോലും അവശേഷിക്കുന്നില്ല. തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കുന്നതില് സുതാര്യതയില്ല. യാതൊരു തത്വദീക്ഷയുമില്ലാതെ കൈക്കൂലി തരുന്നവരെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനും വേണ്ടപ്പെട്ടവരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താനും
പന്ത്രണ്ട് വര്ഷം കൂടുമ്പോള് നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന മൂന്നാര്! നാട്ടില്വച്ച് അതേക്കുറിച്ച് വീണ്ടും കേട്ടപ്പോള് ഇത്വരെ കാണാത്ത ആ പൂവ്വും അത് വളരുന്നപശ്ചിമഘട്ട പര്വ്വതനിരകള്ക്കിടയില് സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന മൂന്നാറും എന്റെ മനസ്സിനെ ആകര്ഷിച്ചു.
വടക്കേ അമേരിക്കയിലേക്ക് ചേക്കേറിയ നാം പരക്കെ അറയപ്പെടുന്നത്, പ്രവാസികളെന്നത്രെ. വാസ്തവത്തില് നാം പ്രവാസികളാണോ? അല്ല, നാം കടിയേറ്റക്കാരാണ്. ആരാണ് പ്രവാസികള്? ഇന്ത്യ ഭൂഖണ്ഡംവിട്ട് പേര്ഷ്യന് നാടുകളിലേക്ക് കുടിയേറിയവര്, ഇന്ത്യ ഒട്ടാകെ സഞ്ചരിച്ച് ജോലിചെയ്ത് ജീവിക്കുന്ന മലയാളികള്, ഇവരെത്രെ പ്രവാസികള്!
കേരളം ജീര്ണ്ണാവസ്ഥയിലാണെന്നും കേരളീയ സമൂഹം രോഗഗ്രസ്തമാണെന്നും സമൂലമാറ്റം ആവശ്യമാണെന്നും കോണ്ഗ്രസ്സിന്റെ സമുന്നത നേതാവ് എ.കെ. ആന്റണി കണ്ണൂരില് പ്രസ് താവിച്ചത് കഴിഞ്ഞയാഴ്ച.
Jesus never built any Church with brick and mortar.He was constantly busy building living churches made of flesh and blood – feeding, healing and caring – building what we call today domestic churches made up of temples of the Holy Spirit. So why not declare a moratorium on putting up lifeless architectural wonders?
ലോക മാതൃദിനം എന്ന ശബ്ദം മലയാളത്തില് കേള്ക്കാന് അത്ര ഇമ്പമുള്ളതല്ല. ഏതായാലും അങ്ങനെ ഒന്ന് സായിപ്പ് ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. വേള്ഡ് മദേഴ്സ് ഡേ. ജീവിതത്തിന്റെ ഗ്രാമീണ ചാരുത കൈമോശം വരുമ്പോള് മനുഷ്യനുണ്ടാകുന്ന നഷ്ടബോധത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ് ഇത്തരം ഏര്പ്പാടുകള്.