സമൂഹത്തിലും രാഷ്ട്രീയത്തിലും മതത്തിലും നല്ല നിരവധി നേതാക്കളുണ്ട്. സദുദ്ദേശത്തോടെ സേവനം ചെയ്യുന്ന ബഹുമാന്യരായ നേതാക്കളെ ജനങ്ങള്‍ ആദരിക്കുന്നു. അവരുടെ ജീവിതവും പ്രവര്‍ത്തന ശൈലിയും മാതൃകാപരവും ഉത്തേജനം നല്‍കുന്നതുമാണ്. അറിവും ആവേശവും അനുയായികളിലേക്കും പൊതുജനങ്ങളിലേക്കും പകരുവാന്‍ അവര്‍ക്കു കഴിയുന്നു.
പുരോഗമനപരമായ സാമൂഹ്യദര്‍ശനം അവര്‍ക്കുണ്ട്. പ്രതിഫലത്തേക്കാള്‍ ആദ്മസംതൃപ്തിയാണ് അവര്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. നല്ല നേതാക്കള്‍ അവര്‍ക്കുള്ള സ്വാധീനശക്തി മറ്റുള്ളവര്‍ക് പ്രയോജനമുണ്ടാകുവാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

അതേസമയം ആദര്‍ശങ്ങളും ആത്മാര്‍ഥയും നഷ്ടപ്പെട്ട പല നേതാക്കളും സ്വാര്‍ത്ഥലാഭവും കാര്യസാധ്യവും മുന്‍നിര്‍ത്തി കാട്ടികൂട്ടുന്ന വിക്രിയകളും പ്രസ്താവനകളും ജനങ്ങളെ തികഞ്ഞ അസംതൃപ്തിയിലേക്കു തള്ളിനീക്കുന്നു.

പൊതുജനങ്ങളുടെ സാധാരണ സംഭാഷണങ്ങളിലും ചര്‍ച്ചകളിലും സാമൂഹ്യമാധ്യമങ്ങളിലും ഈ അസംതൃപ്തിയും അതുളവാക്കിയ മനോവേദനയും പ്രകടമാകുന്നു. നേതാക്കളുടെ ചതികളും ചൂഷങ്ങളും ചടുലമായി ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

തികഞ്ഞ ആദര്‍ശശുദ്ധിയുള്ള നേതാക്കളുടെ കാലം കഴിഞ്ഞുപോയോ എന്ന് ജനം സംശയിക്കുന്നു.
ധനം സ്ഥാനം പ്രസിദ്ധി എന്നിവയ്ക്കുവേണ്ടി പല നേതാക്കളും ആദര്‍ശങ്ങള്‍ ബലികഴിക്കുന്നു.
ശരീരംകൊണ്ടും മനസ്സുകൊണ്ടും അദ്ധ്വാനിച്ചു കുടുംബം പുലര്‍ത്തേണ്ട മത രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കള്‍ മറ്റുള്ളവരെ ചൂഷണം ചെയ്തു ജീവിക്കുന്നതില്‍ യാതൊരു കുറ്റബോധവുമില്ലാത്തവരാണ്.
കൂട്ടായ ഒരു പുനര്‍വിചിന്തനം ഉണ്ടായാല്‍ മാത്രമേ ഈ വിഷയത്തില്‍ ജനങ്ങളുടെ അസംതുപ്തിക്കു പരിഹാരം കാണാന്‍ കഴിയു.

ജനങ്ങളുടെ സംതൃപ്തിയായിരിക്കണം നേതാക്കളുടെ സംത്യപ്തി. കേഴ്വിക്കാരുടെ സംതൃപ്തിയായിരിക്കണം പ്രസംഗകരുടെ സംതൃപ്തി. വിദ്യാര്‍ഥികളുടെ സംതൃപ്തിയാണ് അദ്ധ്യാപകരുടെ സംതൃപ്തി.

രോഗികളുടെ സംതൃപ്തിയാണ് ആരോഗ്യപരിപാലകരുടെ സംതൃപ്തി. കസ്റ്റമേഴ്‌സിന്റെ സംതൃപ്തിയിലാണല്ലോ നല്ല കച്ചവടക്കാര്‍ സംതൃപ്തി കണ്ടെത്തുന്നത്?
കുടുംബങ്ങളുടെ സംതൃപ്തിയാണല്ലോ കുടുംബനാഥന്റെ ജീവിതസാഫല്യം! വായനക്കാരുടെ സംതൃപ്തിയില്‍ എഴുത്തുകാരനും പ്രസാധകനും നിര്‍വൃതി കണ്ടെത്തുന്നു.

എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ തത്വം മനസ്സിലാക്കാതെ നമ്മുടെ നേതാക്കള്‍ നമ്മെ അസംതൃപ്തരാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്? മൂല്യബോധം നഷ്ടപെട്ടവരാണ് ഇത്തരം നേതാക്കള്‍.
നേതാക്കളില്‍ ജനങ്ങള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന മൂല്യങ്ങള്‍ എന്തൊക്കെയാണ്?

പുരോഗമന ദര്‍ശനങ്ങളും പ്രവര്‍ത്തന ശൈലികളും നിറഞ്ഞ ലളിതജീവിതം, നിസ്വാര്‍ത്ഥസേവനം, സ്ഥിരപരിശ്രമശീലം, കര്‍മ്മകുശലത, സന്മാര്‍ഗ്ഗനിഷ്ഠ, നേരായ ചിന്ത, ആത്മാര്‍ഥ സ്‌നേഹം, ഉദാരമതിത്വം, വിനയം, സത്യസന്ധത, ത്യാഗപൂര്‍ണമായ സേവനരീതി, മുന്നേറുവാന്‍ മറ്റുള്ളവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഹൃദയവിശാലത, ആധ്യാത്മിക സമ്പത്ത്, ദ്രവ്യാഗ്രഹ രാഹിത്യം, കൗശലമില്ലായ്മ, നിഷ്കളങ്കത, വിശ്വസ്തത, വാത്സല്യം, വിഷയവിരക്തി, വിധേയത്തം, വിട്ടുവീഴ്ച, കാരുണ്യം, തീരുമാനശേഷി, വാക്കു പാലിക്കുന്ന പ്രകൃതം, സുഹൃത്ബന്ധങ്ങള്‍ നിലനിര്‍ത്താനുള്ള ശേഷി, പ്രതിസന്ധികളില്‍ പരിഹാരം കണ്ടെത്താനുള്ള കഴിവ്, ആശയസമ്പത്ത്, പ്രസംഗപാടവം, പൊതുവിഞ്ജാനം, സാമാന്യബുദ്ധി, മറ്റുള്ളവരുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ മുന്‍കൂട്ടി കാണുവാനുള്ള കഴിവ്, പ്രീതിപക്ഷ ബഹുമാനം എന്നിവ അക്കൂട്ടത്തില്‍ പെടുന്നു.

എങ്ങനെയും തന്‍കാര്യം നോക്കി ജീവിച്ചാല്‍ മതി എന്നൊരു മിഥ്യാധാരണ നമ്മുടെയിടയില്‍ പ്രബലപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇതു തിരിച്ചറിഞ്ഞു പരിഹരിച്ചില്ലെങ്കില്‍ നാം സംസ്കാരസൂന്യരായിത്തീരും.
നാം ഉണരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു!

നേതാക്കളും നമ്മളും സ്‌നേഹമാര്‍ഗത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളിലേക്കു മടങ്ങിവരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ ത്യാഗത്തിലാണ് സ്‌നേഹത്തിന്റെ മികവ് പ്രകടമാവുന്നതെന്നു നാം തിരിച്ചറിയും.
ആദര്‍ശശീലരുടെ മുന്നില്‍ പുരോഗെതിയിലേക്കുള്ള എല്ലാ വഴികളും തുറക്കപ്പെടും. ലാളിത്യത്തിന്റെ സംതൃപ്തിസാധ്യത, സേവനത്തിന്റെ സൗഹൃദ സാധ്യത, വാക്കുകളുടെ അര്‍ത്ഥസാധ്യത, പ്രയത്‌നത്തിന്റെ മുന്നേറ്റസാധ്യത, ആശയങ്ങളുടെ വികസനസാധ്യത, വിജ്!ഞാനതിന്റെ വളര്‍ച്ചാസാധ്യത, സ്‌നേഹത്തിന്റെ സ്വാധീനസാധ്യത, പഠനത്തിന്റെ പുരോഗമന സാധ്യത, ഐക്യത്തിന്റെ ശക്തിസാധ്യത എന്നിവയെല്ലാം നമുക്കു ദൃശ്യമായിത്തീരും.

ജനലക്ഷങ്ങളെ നന്മയിലേക്കും പുരോഗതിയിലേക്കും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്കും ഐശ്വര്യത്തിലേക്കും സ്‌നേഹസമ്പൂര്ണവും സംതൃപ്തവുമായ ജീവിതത്തിലേക്കും കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിച്ച നേതാക്കളുടെ ജീവിതം അവലോകനം ചെയ്യുക. അവര്‍ ശ്രദ്ധ വെച്ചത് എന്തില്‍, എന്തുകൊണ്ട്? പഠിച്ചതെന്ത്, എന്തുകൊണ്ട്? അവരെടുത്ത തീരുമാനങ്ങള്‍ എന്തൊക്കെ, എന്തുകൊണ്ട്? അവര്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ചതെന്ത്, എന്തുകൊണ്ട്? പഠിപ്പിച്ചതെന്ത്, എന്തുകൊണ്ട്? അവര്‍ പ്രശ്‌നങ്ങളോട് പ്രതികരിച്ചതെങ്ങനെ, എന്തുകൊണ്ട്? ജീവിച്ചതെങ്ങനെ, എന്തുകൊണ്ട്? വരും തലമുറകള്‍ക്കുവേണ്ടി പാഠങ്ങള്‍ ബാക്കിവെച്ച് അവര്‍ കടന്നുപോയത് എങ്ങനെ, എന്തുകൊണ്ട്? അവശേധിപ്പിച്ച മൂല്യങ്ങളെന്ത്, എന്തുകൊണ്ട്?

ഇവ മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിച്ചാല്‍ ഇന്നത്തെ നേതാക്കളുടെ ജീവിതരീതി മാറും. നേതാക്കള്‍ ഉദ്ധേശശുദ്ധിയോടെ ജീവിക്കയും പ്രവര്‍ത്തിക്കയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ജനം സംതൃപ്തരായിരിക്കും.
ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങുക, ചിന്തിച്ചു വളരുക, ചിന്തിച്ചു പ്രയത്‌നിക്കുക!

കോപ്പിറൈറ്: ഈശോ ജേക്കബ്, ഹൂസ്റ്റണ്‍