പകലിന്റെ നിഴലായിയെത്തുമന്തി
പകരുമാ ശോക രാഗത്തില്‍
അലസമായി ഞാന്‍ നടന്നു നീങ്ങവെ
ഒരു ഞൊടി മാത്രമെന്‍ അകലത്തില്‍
കരം ഗ്രഹിച്ചീടുവാന്‍
നിഴലായി വന്നിടുന്നവന്‍
അവനെ വിട്ടകലുവാന്‍
എത്രയോ കാതമാകലെയെന്‍
കാല്‍പാദങ്ങള്‍ ചവിട്ടിലും
പിന്‍വിടാതെ തൊട്ടരുകില്‍
തന്നെയവന്‍ ഗമിച്ചിടുന്നു..